دبیرخانه ی علمی شعر هیئت
برای اطلاع از شرایط شرکت در بخش رقابتی سوگواره اینجا کلیک کنید یادم می آید در دیداری که ماه رجب سال گذشته،شعرای مذهبی با حضرت آقا داشتند ایشان بعد از اجرای نوحه ی جناب آقای صمیمی چند دقیقه ای در مورد مضمون در نوحه صحبت کردند که البته تذکرات ایشان عمومیت داشت و شامل مرثیه و شعر هیئت هم می شد... جایی برای کوثر و زمزم درست کن تا می رسیم به این بیت: مثل شروع زندگی مرتضی و من این بیت که از نظر تدوین شعردراوج مرثیه آورده شده بی آنکه خودش چیزی از مرثیه کم داشته باشد در مناسب ترین و تاثیرگذارترین شرایط ، سه ویژگی زیبای یک زندگی عاشقانه ی اهل بیتی را معرفی می کند... بی زرق و برق بودن...ساده بودن... محکم بودن... ویژگی هایی که شاید توی خیلی از زندگی های ما کم رنگ باشد و کسی که در حال اشک ریختن برای مرثیه ی حضرت زهرا سلام الله علیها است به محض شنیدن این شعر ناخودآگاه زندگی خودش را با چنین زندگی ای مقایسه خواهد کرد... ما هیئتی ها خوب می دانیم که خیلی از تصمیمات مهم زندگی مان را توی چنین لحظاتی گرفته ایم..یعنی لحظاتی که داشتیم برای اهل بیت علیهم السلام می سوختیم و اشک می ریختیم.
دغدغه ای که حضرت آقا داشتند این بود که شعرا مضامینی را در نوحه ها و سروده هایشان به کار ببرند که مردم بتوانند این مضامین را در زندگی خودشان پیاده کنند و باعث اهل بیتی شدن رنگ و بوی زندگی مردم شود....یعنی این مضامین باید به گونه ای باشد که به درد زندگی روزمره ی فردی و اجتماعی مردم بخورد...
شاید خیلی ها مثل من موقع این بیانات حضرت آقا داشتند با خودشان فکر می کردند که اگر بخواهیم چنین مضامینی را توی شعرهایمان به کار ببریم شور و حال جلسه کم می شود یا به اصطلاح مجالسمان یخ می کند... من توی چنین افکاری غرق بودم که حضرت آقا فرمودند البته این کار هیچ منافاتی با سوز و اشکی که لازمه ی مجالس اهل بیت است ندارد و می توان هر دو را با هم داشت...
مدتی بعد یکی از دوستان شاعرم شعری از جناب آقای رضا جعفری برایم خواند که به نظر می آمد نمونه ای خیلی مناسب باشد از همان مضامینی که حضرت آقا دغدغه ی آن را داشتند... یعنی شعری که هم حس برانگیز باشد و سوز و اشک داشته باشد و هم مضامینی داشته باشد که برای زندگی های ما از سیره ی اهل بیت الگوهای عملی ارائه کند...
شعر جناب آقای جعفری یک غزل مرثیه ی کاملا هیئتی ست. این شعر از زبان حضرت زهرا سلام الله علیها خطاب به حضرت اسماء است که حضرت سفارش ساخت تابوت خودشان را می دهند...
اسما برای فاطمه مرهم درست کن
تابوت کوچکی که....
بی زرق و برق و ساده و محکم درست کن...
به طور قطع چنین مضامینی در شعر و مرثیه محدود به همین یک مثال نیست و شاید شما نیز چنین نمونه هایی در ذهن داشته باشید...
چه بهتر که این نمونه ها در شعر خود ما باشند...
و چه بهتر که اگر چنین نمونه هایی در سورده های شما هست برای ما ارسال کنید....
| Design By : P I C H A K |
